fanus 4

"Bedensel dinginliği yaşayıp zihinsel uçuşa geçmek için oturmak şart şu hayatta, hem zaten burası oturarak kazananların dünyası, hep oturanlar yönlendirmiştir şu dünyayı, oturan insan mutludur, ayaktayken zaman geçmez çünkü. Ayaktayken birçok şey dikkatten kaçar ve daha da kötüsü çok dikkat çekersin, nazar işte burada var olmuştur.  Oturan insanların gözleri nazarla dolmuş, ayakta duran insanların cam gibi kırılmasına sebep olmuştur. Unutma bunu, ayaktakiler kem gözlerin daima hedef tahtasıdır.  Şimdi sende inandıysan hikayeme, çek şu sandalyeyi ve gel otur yanıma, dizlerini dizlerime değdir. Kulaklarına fısıldayacağım sözler seni koruyacaktır nazardan, inan bana. Birinin nazarı değmeden, cam gibi bin bir parçaya bölünmeden, otur çabuk yanıma" dedim.

Gözlerimin içine bakarak hikayemi akıl süzgecinden geçirdi, tek kaşını kaldırdı, dizlerini kırdı ve yavaşça yanıma oturdu.

Kızıl saçları dolandı gözlerime,

beyaz teni aklımı başımdan aldı.

Sonrasında koşarak uzaklaştı yanımdan,

bir fanus dolusu balığı,

yemlemeyi unutmuş gibi..