kavanozun dibi

"-Kusuruma bakma biraz dengesizim, biraz da unutkanım aslında, ne istediğini bilmeyen biriyim ben,arada bir istiyorum seni ama görmediğim zamanlarda aklımdan uçup gidiyorsun, aslında direk yok oluyorsun, eğer uçup gitseydin uçtuğunu görür, tekrar gelirdin aklıma ve hep aynı şey yaşanırdı, kalırdın aklımda.

Fazladan varsa parfümünü ver kokuları unutmam, inanır mısın onlarca kızın kokusunu tek tek ayırabilirim, çünkü, önce ben koklarım karşımdakini, koku alamazsam daha da meraklanır soyarım onları, süt kokusu gelir hep burnuma, kucaklarında bir ayılıp bir bayılırım. Nedense bu hoşlarına gider, yine ararlar beni ama ben aranmayı sevmem, aramaya da yoktur cesaretim. Bu yüzden hiç reddedilmedim şimdiye kadar çünkü emin olmadan karşımdakinden, tek bir söz bile etmem.

Ha birde ne olur uzun uzun konuşma, kurduğun uzun cümlelerin bir çoğunu dinlemem zaten "hı,hı" der geçerim.

Sonra "ben sana demiştim önceden" dediğinde vereceğim cevap “hatırlamıyorum” olur, açıkçası üzülmeni hiç ama hiç istemem.-" dedim.

Beni duymadı.

"Neden daldın ? Bir sorun mu var ?" dedi.

"Yok hayır, bir sorun yok sadece daldım"

“Hep böyle susar mısın sen?”

“Yok normalde konuşkan biriyimdir”

"Neyse, umarım aklımda kalırsın, çünkü biraz unutkanımdır”

"Şey parfümümü veriyim?"

"Ne?"

"Yok, yok bir şey" dedim.

“Umarım, aklında kalırım” ..