Eve geldiğimde beni sevecen bir tavırla karşıladı.
Gerçi şaşırmamıştım, bu her zaman ki haliydi. Onu diğer günlerden farklı kılan tek şey giydiği diz üstüne kadar varan elbisesiydi.Renkli giyimiyle o, baharı çoktan evimize getirmişti. Beline kadar uzanan siyah saçları, renkli elbisesinin belini kapatacak kadar uzun ve hafif dalgalıydı. Parlaklığından saçları için vakit harcadığı belli oluyordu.
" Hoş geldin " dediğinde ise parmak uçlarıyla uzanıp yanağımı öpmesi onu daha da çekici kılmıştı. Mutfağa hızlı hızlı yürürken parkeye yansıyan gölgesini takip ettiğim de de aklımdan bu geçiyordu.
Yaptığı yemeğin kokusu eve nizami bir şekilde dağılırken, unuttuğum açlığım tekrar aklıma girmişti..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder